Weet je wat ik nu zo prachtig vind van ons land? Dat mensen vol overtuiging, vanuit die overtuiging éénmaal per week hun website onbereikbaar maken. Zoals inmiddels duidelijk moge zijn, ben ik geen christen (wat heet 
) maar het feit dat de medewerkers van een krant als het Reformatorisch Dagblad de vrijheid nemen om des zondags hun internetdeuren te sluiten, heeft mijn respect. Als je op wat zij beschouwen als de Dag des Heren hun website probeert te bereiken, word je doorgelinkt naar deze webpagina met daarop een bericht van de hoofdredactie van deze krant, waarin wordt uitgelegd waarom de site die dag "niet wordt geactualiseerd". Daar werken mensen die de grenzen van hun geloof bewaken, zoals moslims ook (zouden moeten) doen.
Dit is Voor jou jouw religie, voor mij de mijne in optima forma, zonder ‘de anderen' nu direct als ongelovigen te bestempelen. En reken maar van yes dat we, over die grenzen héén en zonder visumplicht, bij elkaar over de vloer kunnen komen en dan, ondanks de overeenkomsten die er zeker zijn, géén zaken in het eigen geloof stoppen die daar niet thuis horen, zaken die daar haaks op staan bijvoorbeeld. Zo leren we elkaar pas ècht kennen, en daar heeft de Almachtige ons toch voor gemaakt.
Oké, één minpuntje dan. Jammer dat zo op zondag de vrije nieuwsgaring in het geding komt. Maar hé! Voor vrijheid moet je offers brengen, toch?
Dit is de vierde column van Abdulwadûd voor Religie.blog.nl. Eerdere columns kunnen hier teruggelezen worden. Lezers kunnen reageren via onderstaande reactiemogelijkheid of e-mailen naar [email protected]
Lees ook:Abdulwadûd mijmert over vrijheid in de islam en korte moslimlontjes
Lees ook:Universiteit Leeds last lezing af uit angst voor moslimterrorisme
Lees ook:Iran garandeert religieuze vrijheid Baha’i's
Lees ook:Abdulwadûd laat zich ondervragen door zijn dochter
Lees ook:Gelovigen, doe de test: hoe radicaal ben jij?