Abortus is moord! Dat was de stelling die de afgelopen week op religie.blog.nl prijkte. Er werd 374 keer gestemd, waarvan 15 stemmers (4%) geen mening of een andere mening hadden. Voornaamste conclusie van de peiling is dat het merendeel (tweederde) van de stemmers abortus geen moord vindt. Het grootste gedeelte zegt echter wel: Abortus is geen moord, maar doe het alleen in absolute noodgevallen (40%). 27% vond dat je –omdat abortus geen moord is- er volop gebruik van kan maken. 29% van de stemmers noemt abortus wèl moord. 19% oordeelde dat je er desondanks toch gebruik van kan maken. Slechts tien procent zegt: Abortus is moord en dus altijd fout.
Lees ook op deze blog
Bisschoppen veroordelen katholieken die voor abortus zijn
Abortus zorgt voor onrust in Italie
Carnaval-de-morning after pil
Lees ook:ChristenUnie-stemmers tevreden met kabinet
Lees ook:Abortus mag geen moord genoemd worden
Lees ook:Poll-uitslag: Graag een boerkaverbod, maar hoe?
Lees ook:Uitslag peiling: Ruime meerderheid is pro-Israël
Lees ook:NKO: Helft ChristenUnie-kiezers wil verbod homohuwelijk
Als abortus geen moord is, waarom zou het dan alleen in uitzonderingsgevallen mogen worden toegepast?
Klinkt mij een beetje als een poldermodel in de oren.
In onze opvattingen over het leven weegt mee dat we vinden dat we niet onredelijk mogen ingrijpen in andermans bestaan. Die grondhouding t.o.v. interventie vindt zijn oorsprong in onze overtuigingen. Die kunnen religieus van aard zijn, maar ook, bijvoorbeeld, vrijzinnig-liberaal. Wat je basis echter ook is, iedereen is het erover eens dat ‘leven’ bijzonder is en dat het opzettelijk beëindigen ervan gekwalificeerd kan worden als ‘moord’.
Er zijn echter uitzonderingsgevallen bepaald waarin het wél geoorloofd is om een leven te beëindigen, zoals abortus en euthanasie. Desalniettemin blijft het een grote, onomkeerbare ingreep, dus zullen er zeer heldere criteria moeten zijn m.b.t. wanneer een beëindiging wel, en wanneer die niet legitiem is.
In het geval van geïnduceerde vruchtafdrijving heeft men een ‘zoveelwekengrens’ vastgesteld, een peiling van waarna een zwangerschap niet meer mag worden afgebroken, omdat de vrucht levensvatbaar geacht wordt. Op basis van mijn ethische overtuiging is dat laatste wat mij betreft ook de grens, tenzij bijzondere omstandigheden vigeren waardoor men niet anders kan dan aborteren.
Een gegeven dat de opvattingen m.b.t. abortus sterk beïnvloedt, is de totstandkoming van de zwangerschap. Als een meisje met Jan en Alleman naar bed gaat en een keertje vergeet de pil te slikken en / of hem een condoom te laten dragen, dan gaat het al snel fout. De oplossing is natuurlijk simpel: vruchtafdrijving. Alles welbeschouwd zou ik daar vanuit mijn gedachtegoed geen probleem mee moeten hebben. Toch wringt er iets. Het is te plat en te gemakkelijk. Toegegeven, ik kan er geen rationele verklaring voor geven, maar blijkbaar erken ook ik een bepaalde ‘heiligheid van het leven’, iets waar je niet lichtvaardig mee mag omspringen. Afgezien daarvan kosten medische handelingen tijd en geld, dus moet iedere onnodige ingreep voorkomen worden.
Euthanasie is misschien een nog wel complexer gegeven. Wie bepaalt of een mens actief ter dood gebracht mag worden? Volgens het merendeel van de religieuzen natuurlijk niemand (behalve degenen onder hen die opmerkelijk genoeg de doostraf voorstaan), op God na. Dankzij de inspanningen van vrijzinnige, liberale en humanistische krachten hebben we in NL echter wel de mogelijkheid euthanasie toe te passen. Het omschrijven van de momenten waarop en de situaties waarin het een eigenlijk middel is, is hoe dan ook geen sinecure. Iemand die aan een terminale vorm van kanker leidt mag, indien het diens wens is, van euthanasie bediend worden, daar zijn de meeste mensen het wel over eens. Moeilijker wordt het als iemand niet per definitie aan een ongeneeslijke kwaal lijdt, maar wel hevige pijnen ondergaat. En dan is er binnen die gevallen ook nog eens een onderscheid aan te brengen tussen verschillende leeftijdscategorieën… Wat te zeggen van iemand die uitsluitend geestelijk lijdt – mag die op eigen verzoek inslapen? Moeilijke vragen die zich lastig laten beantwoorden.
Over één ding kunnen we het denk ik wel eens zijn: we mogen nooit lichtzinnig omgaan met de dood. Als we ergens voor moeten waken, dan is het dat we niet mogen afglijden naar een maatschappij waarin het de norm wordt dat je een leven laat beëindigen ‘als het even niet meer gaat’. Niet echt een reëel gevaar, maar voorzichtigheid is geboden. Het lijkt mij niet wenselijk als we straks met een bejaardenhuizenoverschot zitten, puur omdat mensen zichzelf of hun (groot)ouders laten inslapen, omdat ze hun beste tijd gehad hebben.
*27% vond dat je –omdat abortus geen moord is- er volop gebruik van kan maken.*
Ja, daar heb ik maar voor gestemd, omdat de enige normale optie: ‘het is geen moord, en iedereen moet voor zichzelf beslissen of ze wel of geen abortus wil’ er niet bijstond.
In plaats daarvan werd ik gedwongen om te zeggen: iedereen kan er volop gebruik van maken, alsof nooit iemand van een voorbehoedsmiddel heeft gehoord en elke drie maanden het standaard abortusje laat uitvoeren. Wie zit er nou op zo’n ingreep te wachten? Zo’n keuze maak je alleen als je een dringende reden hebt om geen kind te willen.
Een kind is geen kattepis of zo, het gaat om een belangrijke beslissing. Je gaat iemand niet dwingen om voor straf een kind op de wereld te zetten.
Je mag volgens deze poll dus wel zeggen dat abortus mag, maar je moet dan wel even worden afgeschilderd als een onethische, onverschillige figuur die het allemaal geen snars kan schelen wat er allemaal gebeurt in de wereld.
Als ik een abortus wil, hoeft niemand zich ermee te bemoeien.
Abortus is zowiezo een stuk gezonder voor de mensheid dan het moordtempo waarop de wereld wordt volgestort met nieuw leven, zonder er acht op te slaan of er wel geld en middelen zijn om al deze mensen groot te brengen. Zes miljard mensen, en dan nog doen of ‘elk mensje’ een wonder is. Ik kan het geen wonder meer noemen, het lijkt naar mijn mening meer op woekeren.
@Els
Ik behoor tot de 40% die het geen moord vindt maar doe het alleen in absolute noodgevallen.
Dit soort polls zijn natuurlijk altijd lastig omdat je niet kan zeggen dat de vrouw bepaalt wanneer het een noodgeval is. Als ik jouw reactie lees lijkt dat jouw ook overweging, je duldt alleen geen externe bemoeienis en zegt een abortus komt per definitie voor uit een noodsituatie.
Dat vraag ik me af, dus wordt ik even de advocaat van de duivel. Een abortus na 20 weken vanwege een embryo met een hazenlip is dat een noodgeval? Ik heb gynaecologen (uit Maastricht) horen beweren dat ze om die reden abortus hebben uitgevoerd. Dit staat voor mij gelijk aan een liposuctie bij een meisje van 54 kg. Voor mij is dat over de grens.
Ik ga zelden de discussie aan over die voorbeelden van een hazenlip of een vakantie of wat dan ook, omdat ze naar mijn gevoel worden aangevoerd om het concept abortus op de helling te zetten, en om vrouwen die het doen te demoniseren. Nog erger, vaak worden hetzerige voorbeelden aangevoerd met als doel het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen in gevaar te brengen.
Ik ken iemand met een gezichtsaandoening die om die reden zelfmoord heeft gepleegd. Ik kan me voorstellen dat je,als je ervaren hebt hoe een kwelling een gezichtsaandoening voor sommige mensen kan zijn, ze dat dan niet aan wil doen.
Bovendien leer je hier ook van dat mensen als ze eenmaal op de wereld staan aan hun lot worden overgelaten. Als al die mensen die tegen abortus waren er nu ook voor zorgden dat alle ongewenste kinderen goed werden opgevangen en lang en gelukkig leefden, dan zou er al veel minder vaak voor abortus worden gekozen. Maar in werkelijkheid moeten mensen hun eigen problemen maar op zien te lossen, en een abortus is dan vaak makkelijker en humaner dan een kind baren en groot brengen.
Een gedetailleerde discussie hierover voeren is misschien niet verkeerd, maar uiteindelijk vind ik dat het toch de vrouw zelf is die de beslissing moet nemen.
Ik heb nogal eens het idee dat de hele abortusdiscussie erop gericht is vrouwen een schuldgevoel aan te praten, en ervoor te zorgen dat een vrouw nooit van haar leven hardop durft te zeggen dat ze een abortus heeft gehad en er geen psychische problemen aan heeft overgehouden, maar dat ze blij is met haar beslissing.
Toegegeven het aanvoeren van zeer specifieke voorbeelden is natuurlijk gevaarlijk. Juist persoonlijke omstandigheden zijn vaak doorslaggevend bij een beslissing tot abortus. Maar het voorbeeld komt niet echt uit de lucht vallen.
Want je moet bij dit soort ethische vraagstukken altijd de grens opzoeken. Wanneer is een abortus nog acceptabel? Daarbij zijn er 2 gezichtspunten:
- de foetus, op het moment dat de hersenen volwaardig zijn (tussen 20-25 weken) ontstaat er in mijn optiek een nieuwe situatie m.b.t. abortus omdat dit het begin is van het bewustzijn. Op dat moment zou je volgens mij zwaardere criteria moeten hanteren om tot abortus over te gaan. Dit is ook het moment voor de zogenaamde 20 weken echo waarbij afwijkingen als hazelip en klompvoet kunnen worden ontdekt. Deze echo is eigenlijk bedoeld voor het opsporen van zwaardere afwijkingen die op zich een volstrekt legitieme reden voor abortus zijn.
Er is onder gynaecologen ook discussie geweest of men dit soort nevenresultaten wel mee moet delen. Een lastige discussie op zich waar ik verder maar niet op inga.
- de vrouw. Dan is het simpel de vraag is er sprake van een noodgeval? Uiteindelijk ligt de beslissing bij de vrouw zelf. Alleen moeten er natuurlijke goede omstandigheden gecreëerd worden zodat de er een weloverwogen beslissing genomen kan worden. Dit zal alleen maar helpen bij het verwerken van het besluit.
Wanneer een vrouw besluit tot abortus dan is het belangrijk dat ze dat doet vanuit de overtuiging dat een goede beslissing was.
Ik ben het er zeker mee eens dat je duidelijk moet zijn over een termijn. Zelf zou ik niet haarkloven over een precieze grens in verband met bewustzijn, aanleg zenuwstelsel en hersens etc, omdat uiteindelijk een kind toch wordt geboren, en ik kan me niet voorstellen dat dit minder traumatisch is dan een abortus in een veel eerder stadium. Ik vind het prima dat anderen dat wel doen, en ik leg me wel neer bij de uitkomst.
Een voordeel van een duidelijke termijn is in elk geval dat je wordt gedwongen na te denken en tijdig een beslissing te nemen.
Je noemt nog een reden voor het stellen van die termijn, namelijk de mogelijkheid afwijkingen vast te stellen. Ik vind dat je wel degelijk een lichamelijk of geestelijke afwijking kan aanvoeren als reden voor een abortus. Daar staan wel een paar dingen tegenover. Je moet ten eerste goed worden voorgelicht over de manieren waarop zo’n afwijking kan worden verholpen. Een hazelip kan tegenwoordig heel aardig worden geopereerd. Dat zul je eerst moeten weten, voor je hierover een beslissing neemt. Neemt iemand dan toch de beslissing zo’n kind niet te willen, dan is dat wat mij betreft helemaal aan de ouders.
Ten tweede: de maatschappij moet redelijk genoeg zijn om een kind met een handicap ter wereld te brengen. De keuze om dit niet te doen is alleen vrij als je ook kan kiezen om het wel te doen, en dat kan volgens mij alleen als er een draagvlak voor is, bijvoorbeeld in de zorgsector. Als jij als ouder weet dat je zelf voor je kind met Down syndroom moet zorgen, weet je ook dat er een moment kan komen waarop dit niet meer kan, omdat je er te oud voor wordt. Dan wil je niet dat zo’n kind aan zijn lot wordt overgelaten.
Hetzelfde voor mensen met een lichamelijk handicap: ze moeten in de wereld worden toegelaten, een eigen inkomen kunnen verdienen en de nodige medische zorg krijgen. Een maatschappij die deze dingen niet garant wil stellen, hoeft volgens mij ook geen moreel oordeel te vellen over abortus.
Ten derde: een kind zonder vader of een alleenstaande moeder mogen niet worden veroordeeld, en er moeten ook mogelijkheden voor ze zijn om niet per definitie tot de armste groep te horen. Gelukkig oordeelt onze cultuur daar niet erg hard meer over sinds de bom-moeder, maar diverse allochtone culturen zijn in dit opzicht nog erg patriarchaal, en drijven ongetrouwde meisjes tot abortus of erger, zoals het dumpen van hun babies in vuilnisbakken. Als moeders zonder echtgenoot en kinderen zonder vader zo worden gedemoniseerd en bedreigd, is het nogal logisch dat iemand beslist voor een abortus (of zelfs kindermoord).
Samengevat: abortus wordt des te sneller teruggedrongen als kinderen – en vrouwen met kinderen – altijd welkom zijn, en bovendien niet tot de kansarmen gaan behoren vanwege de bestaande moraal of de bestaande maatschappijstructuur waarin mannen nog altijd het meeste geld en de meeste macht hebben.
Voor je in bepaalde gevallen abortus wil gaan verbieden, moet je volgens mij eerst iets aan de maatschappelijke knelpunten gaan veranderen. Het is ook opvallend dat westerse vrouwen veel minder vaak tot abortus overgaan dan allochtone vrouwen. Daaraan zie je hoeveel invloed de positie van vrouwen heeft voor zo’n beslissing, en de maatschappelijke acceptatie van alleenstaande moeders, ‘bastaardkinderen’ en gehandicapten.
Ik ben het denk ik eigenlijk voor een groot deel wel met je eens, maar ik zeg dit toch maar allemaal, anders heb je geen discussie.
Toch bedankt voor je uitgebreide mail, wij zijn het inderdaad in grote lijnen eens. Wel ben ik bang dat we de streng religieuzen al lang zijn kwijtgeraakt. Vooral je opmerkingen over de kwaliteit van de maatschappij is zeer relevant. Daar had ik nooit zo over nagedacht maar het is zeker weer een argument om werk te maken van de integratie van de moslims in Nederland en de discussie te blijven voeren met de orthodoxe christenen.
Op één punt wil ik toch terugkomen, het ontwikkelen van bewustzijn. De oorspronkelijke discussie was aangezwengeld door een rechterlijk besluit in Duitsland dat abortus geen moord genoemd mag worden. Daarom probeerde ik de vraag te antwoorden wanneer gaat abortus nu over in moord? Daarbij moet duidelijk zijn dat er in de meeste gevallen van late abortus eerder sprake is van een overgang naar euthanasie dan van de overgang abortus naar moord. Ontwikkeling van zenuwstelsel en hersenen zijn dan mogelijke criteria. Over het ontstaan van bewustzijn is wetenschappelijk onvoldoende bekend, misschien kunnen specialisten daar iets zinnigs over zeggen, ik zeker niet.
Aan verdere haarkloverij wil ik me niet wagen. De discussie fascineert om diverse redenen wel maar ik vind het onderwerp minder geschikt voor het web.
Nederland heeft een van de laagste abortuscijfers ter wereld. Lager dan in landen waar abortus verboden is bij de wet en waar dankzij de illegaliteit van abortus vrouwen in vaak onhygienische omstandigheden abortus laten plegen. Ongeveer 80.000 vrouwen overlijden jaarlijks als gevolg van illegale abortus. Hierbij laten ze familie, vrienden en soms kinderen ontredderd achter.
Dit is de reden waarom abortus legaal is in Nederland. Dat wordt nogal eens vergeten.
mauricio tablas [email protected]
Ook kan het nuttig zijn om eens te horen hoe andere jongeren met schisis omgaan. Je kunt contact met hen zoeken via de BOSK
Abortus vindt ik echt moord.
ik heb allemmaal plaatjes ervan gezien. ik moest echt janken.. Iemand die Abortus pleegd.. Is een MOORDENAAR!!!!
Abortus is MOORD!!
Je moet je voorstellen als jezelf.. Dat iemand je vermoord.. Alleen met abortus ben je nog niet geboren… Ik vind dat Iedereen een leven moet hebben…
Abortus is gewoon Moord!
Ik hoop dat als Vrouwen abortus willen laten doen,, hier van over na gaan denken!
DOE HET NIET>> ik snap wel.. als je jong bent en je krijgt perongeluk een kind dat je die niet wilt hebben, Maar je kan het kind togh een kans geven.. en als je het kind niet wilt.. dan laat je het kind Adopteren..
Greetz!
Abortus is een zegen voor de mensheid. Het is veel beter als er alleen kinderen worden geboren die door hun ouders kunnen worden opgevoed.
heej jongens abortus is geen moord weet je ik ben nu 14 weeken zwanger en ik moet het volgende week weg laten halen in scheveningen wand ik ben mishandelt door me ex vriend en ben nu thuis bij me vader en stiefmoeder en mocht niet aan de pil ik ben pas 18 jaar bijna 19 en wat moet ik met een kind van een jongen die mij slaat en zn ouders is beter voor het kindje anders krijgt ie ook slaag van zn vader snap je ik vind het ook rot maar ik wil liever een kindje van een jongen waar ik gelukkig mee ben snap je ik heb het kindje gisteren gesien op de scherm in het ziekenhuis en is egt al wat te zien maar ja wat wil je dan ik zit er egt mee als ik hem niet weg laat halen wand dan zie ik hem om de 2 weeken elke keer en ben nog te jong om een kindje op te voeden snap je.. dus is geen moord zeg dat asjeblieft niet…. groetjes claudia ..duim voor me.. voor donderdag..
nou nou jij weet er niks van zo te zien.. moet je het zelf maar is mee maken. je ziet hier plaatjes maar doe het zelf maar is dan.ga zelf opgesloten bij je vriend zitten en slaag krijgen en ni naar huis kunnen. dan piep je wel anders egt waar…
Abortus is geen zegen. Het is een technische noodoplossing voor een sociaal probleem, namelijk dat een stel (of tenminste één van beiden) wel seks wil, maar niet nadenkt over zijn verantwoordelijkheid.
Met seks moet je wachten tot je een stabiele, evenwichtige relatie hebt, ofwel gebaseerd op wederzijdse liefde en trouw waarin niet één van beiden de ander overheerst. En heb je die niet en wil je tóch seks, doe het dan alsjeblieft zo veilig mogelijk.
Tegen Claudia zou ik willen zeggen: meid, veel sterkte in de komende tijd. Mijn standpunt over abortus kun je tussen de regels door wel lezen, maar welke keuze je uiteindelijk maakt met je baby laat ik aan jou. Ik wens je in je volgende relatie een man toe met geduld, en jou wens ik oprecht veel wijsheid en zelfvertrouwen toe! Groet, Han.
@Claudia,
Lieverd,
Heel veel sterkte ik hoop dat je weet waar je aan begint en dat je met goede begeleiding gesproken hebt!!!
Ga niet over 1 nacht ijs.
Is allemaal weer heel persoonlijk en afhankelijk van de situatie.
Draag je een vrucht met gevaar voor eigen leven?
Ben je verkracht en nog maar 16? of was je dertig en vergat je even de pil?(dan is er ook nog een morning after pil) Heb je een partner die zelf niet of nooit over kinderen praat of aan geeft dat hij ze echt wel wil?
NEEM DAN ZEKER GEEN KIND VAN HEM!
Als iets gewoon een ongelukje is dan moet je voor je verantwoording staan! je speelt met leven, niet met een bal!(En niet met jou leven!)
Is iets echter tegen jou zin gebeurt en ben je niet eens in staat om voor een goede opvoeding te zorgen? Tjah, dan lijkt het mij ook beter voor het kindje.(adoptie kan dan ook nog een optie zijn)
Maar moeilijk blijft het altijd wel zo’n beslissing… lijkt mij..
Maar denk toch dat het(abortus) mogelijk moet zijn in sommige gevallen.
Sterkte toegewenst aan hen die hier mee van doen hebben.;)
Vraag me wel af of de uitslag ook zo zou zijn als ie op een website zonder religeuze koppeling zou worden gemaakt
IK WIL OOK EEN BABY IN EEN POT OP STERK WATER!!!