Deze vraag is wat makkelijk te beantwoorden dan de vraag over het Oude Testament. Het Nieuwe Testament draait namelijk eigenlijk maar om één persoon: Jezus Christus. Deze vraag valt dan ook in een paar deelvragen uiteen: heeft Jezus werkelijk bestaan, zo ja: wie was hij en hoe weten we dat wat er over Hem geschreven is ook klopt? Om met het eerste te beginnen: er zijn weinig serieuze wetenschappers die het bestaan van Jezus Christus ontkennen. Behalve de Bijbelse geschriften, zijn er ook andere geschiedschrijvingen die Zijn bestaan vermelden (de Romeinse geschiedschrijvers Tacitus direct en Suetonius indirect). De Joodse geschiedschrijver Josephus, geboren in 37 na Christus, beschrijft Jezus en Zijn volgelingen als volgt:
,,Nu was er ongeveer in die tijd een wijze man, Jezus. Als wij hem tenminste een man kunnen noemen, want hij verrichtte wonderen – hij was een leraar van wie de mensen met plezier de waarheid aannamen. Hij trok vele Joden aan en ook velen van de heidenen. Hij was [de] Christus; en toen Pilatus hem, op aanraden van enkele vooraanstaande mensen uit ons midden, had veroordeeld tot het kruis, lieten degenen die hem lief hadden, hem niet in de stek, want hij verscheen weer levens op de derde dag. De profeten van God hadden dit voorspeld, evenald tienduizend andere wonderlijke dingen over hem. De groep Christenen, genoemd naar hem, bestaat tot op de dag van vandaag.'' (Flavius Josefus, Joodse Oudheden, XVIII, 63v.)
Verschillende ooggetuigen
Behalve die ‘buitenbijbelse bronnen', zijn misschien nog wel veel belangrijker de Bijbelse beschrijvingen van Jezus. Ze zijn opgetekend door vier heel verschillende personen: Mattheüs, een Joodse belastingambtenaar, die een discipel van Jezus werd; Markus, metgezel van Paulus, zelf geen discipel; Lukas, arts, Griek en bekeerde heiden; Johannes, ‘Zoon van de donder', maar ook ‘de discipel die Jezus liefhad' genoemd. Hun verslagen zijn terug te vinden als ze vier eerste Bijbelboeken van het Nieuwe Testament. Dat dezelfde geschiedenis viermaal, vanuit verschillende gezichtspunten verteld wordt, toont het belang ervan.
Bovendien is het een bewijs van betrouwbaarheid: wanneer vier verschillende journalisten verslag doen van een gebeurtenis, zullen er vier verschillende verhalen ontstaan waarmee een goede reconstructie ontstaat van wat er werkelijk gebeurd is. Iedere journalist valt andere dingen op, bovendien zijn de werkwijzen van de auteurs verschillend: de één gaat onderzoekend te werk, zichzelf achteraf baserend op ooggetuigenverslagen, de ander was er zelf bij en schrijft op wat hij heeft gezien.
Ook hierbij geldt: het is interessant om te zien dat de auteurs Mattheüs, Markus, Lucas en Johannes volkomen eerlijk zijn in hun beschrijvingen. Ze schilderen zichzelf niet als helden af, maar schrijven alles op: van grootse daden tot stommiteiten, van wonderen tot zwakheden. Ze laten eerlijk zien dat ze 9 van de 10 keer geen snars snapten van wat Jezus op dat moment zei, maar dat achteraf heel veel puzzelstukjes op z'n plaats vielen.
Was Jezus een groots leraar?
Kortom: er is weinig aanleiding om te twijfelen aan de betrouwbaarheid van de geschiedschrijving van de vier heren die het leven van Jezus beschreven hebben. De tweede stap die je vervolgens moet nemen, om te ontdekken of het Nieuwe Testament uit de Bijbel een sprookjesboek is, is lezen wie die Jezus was, wat Hij deed en wat hij zei. Nicky Gumble noemt in ‘Een Kwestie van Leven' het boekje van de Alpha-cursus (een kennismakingscursus met het christelijk geloof) een aantal interessante punten.
Kijkend naar Jezus leven vallen een paar dingen op. In de eerste plaats zijn onderwijs. Het onderwijs van Jezus wordt door velen beschouwd als het beste en wijste dat ooit door een mens gegeven is. De morele standaard die Jezus neerzet in zijn onderwijs garandeert -wanneer ieder daar naar zou leven – absolute wereldvrede, liefde, rust en geborgenheid. Kortom: er zijn weinig mensen die ontkennen dat Jezus een groots leraar was: ook (zelfs?) moslims erkennen Jezus als profeet.
Een tweede punt: de werken die Jezus deed. Het zal voor wetenschappers moeilijk te aanvaarden zijn, maar er is in meerdere geschiedkundige bronnen objectief beschreven welke wonderen Jezus deed. Duizenden mensen genazen, en vele andere wonderen gebeurden in het bijzijn van Jezus. Wanneer je gelooft dat Jezus een diepgeworteld geloof en vertrouwen had in een God die zelf de architect is van de natuurwetten, is het ook aannemelijk dat die God niet afhankelijk is van die natuurwetten. Je kunt vraagtekens hebben bij de wonderen (ik heb die overigens niet, maar dat terzijde), maar dan nog moet je erkennen dat die wonderen een positieve lading en bedoeling hadden.
Een derde punt: het karakter van Jezus. Gumble citeert een mooie beschrijving: ,,Het eerste wat we over Hem moeten leren, is dat we absoluut verrukt zouden zijn geweest over zijn gezelschap. Jezus was onweerstaanbaar aantrekkelijk, als mens. Wat ze hebben gekruisigd, was een jonge man, vitaal, vol van leven en levensvreugde, de Heer van het leven zelf, en nog meer de Heer van de lach, iemand die zo uitermate aantrekkelijk was, dat de mensen hem volgden, louter en alleen omdat ze dat zo fijn vonden. De eenentwintigste eeuw moet opnieuw oog krijgen voor deze heerlijke en blijde man, wiens tegenwoordigheid alleen al zijn makkers vulde met vreugde. Geen bleke Galileeër, maar een echte Kindervriend, om wie de kinderen heen dartelden en lachten, ja schaterden van plezier als Hij hen optilde.'' Jezus was zonder twijfel charismatisch, had een aanstekelijk karakter. Anders zouden niet zoveel mensen Hem gevolgd hebben in Zijn aardse leven.
Was Jezus gek, wellicht de duivel zelf?
Gumble noemt verder nog oudtestamentische profetieën die in Jezus tot vervulling kwamen. Daarover schrijf ik in een volgende bijdrage meer. Ook geeft Gumble de nodige argumentatie waarom Jezus daadwerkelijk is gestorven, maar ook weer is opgestaan (er zijn meer dan 550 ooggetuigen die Jezus na zijn opstanding gezien hebben). Het voert alleen te ver om dit punt hier verder uit te diepen, het gaat me om de grote lijn.
Maar dan een heel ander punt. Jezus zegt meerdere malen van zichzelf dat Hij de Zoon van God is, de beloofde Messias. Dat is nogal een aanspraak. Je kunt die aanspraak niet even terzijde leggen.
C.S. Lewis stelt -na vaststelling van bovenstaande punten- de zaken op scherp: ,,Iemand die een gewoon mens was en de dingen beweerde die Jezus verkondigde, zou niet een groot geestelijk leider zijn. Hij zou óf krankzinnig zijn – op hetzelfde vlak als de man die denkt dat hij een hardgekookt ei is- óf hij zou de duivel zelf zijn. Kiest u zelf maar. Deze man was – en is- de Zoon van God, of hij was gestoord of nog erger… maar laten we niet aankomen de neerbuigende onzin dat Hij een groot geestelijk leider was. Die mogelijkheid heeft Hij ons niet gelaten. Dat wilde Hij ook niet.''
De waarheid van het Nieuwe Testament staat of valt met de persoon Jezus. Honderd procent sluitend bewijs is nooit te geven, maar ik hoop dat ik in deze bijdrage in ieder geval een heel klein beetje aannemelijk heb kunnen maken dat het nog niet eens zo'n gekke gedachte is dat Jezus èn heeft bestaan èn daadwerkelijk was wie Hij zei dat Hij was.
Bronnen:
Sleutels tot de Bijbel – David Pawson
Een kwestie van leven – Nicky Gumbel
Bewijs genoeg – Lee Strobel (leestip voor atheïsten!)
Dit is een column van David Slager, redacteur van deze blog en in het dagelijks leven zomaar een doorsnee christen. Hij vertelt in een zestal bijdrages hoe hij tegen een aantal kritische vragen van atheïsten aankijkt. Het zijn zomaar wat gedachten, niet bedoeld als sluitend geheel of theologische verhandeling. Wel bedoeld als signaal dat christenen óók nadenken over hun religie en ‘geloven' niet automatisch de ratio uitschakelt. Als mensen aanvullingen hebben: graag! Reageer!
Lees ook:Is het Oude Testament van de Bijbel een sprookjesboek?
Lees ook:Het verschil tussen Pinkpop en de christelijke conferentie Opwekking
Lees ook:‘Geloof in wonderen is tijdelijk verschijnsel’
Lees ook:Ouweneel: Moslims & christenen moeten het over Jezus hebben!
Lees ook:Is God onrechtvaardig?
Een van de grootste gangbare misverstanden over het Nieuwe Testament -zo te zien ook bij jou- is dat de vier schrijvers van de evangeliën ooggetuigen zouden zijn. Niets is minder waar. Geen van de schrijvers van de evangeliën heeft Jezus persoonlijk gekend! De vier evangeliën hebben elk hun oorsprong uit één document, ook wel “Q” genoemd (Quelle = bron), dat helaas verloren is gegaan en ± 60 na Chr. moet geschreven zijn. De dateringen van de evangeliën:
Marcus ± 70 n .chr.,
Lucas ± 85-95 n. Chr.
Matt ± 80 – 100 na Chr.
Joh. ± 100 – 120 na Chr.
De brieven van Paulus zijn ouder (Tess ±49 na Chr.), en van Paulus weten we dat hij ook al niet Jezus persoonlijk heeft gekend. Ook de hier door jou aangehaalde bron Flavius Josefus is geen directe ooggetuige, maar een ‘van horen zeggen’ bron. Met andere woorden, in het Nieuwe Testament bevindt zich helaas geen enkele tekst die is geschreven ten tijde van Jezus door een directe ooggetuige of door Jezus zelf (waarom niet?). CS Lewis gaat dus voorbij aan een derde mogelijkheid (wat mijnsinsziens veruit de meest plausibele is): de persoon Jezus heeft wel bestaan, maar zijn daden zijn in de loop der tijd wonderlijk overdreven en aangevuld met reeds bestaande heldenverhalen… Een geromantiseerd, opgehemeld persoon dus.
Wat heeft Jezus zelf ooit geschreven?
Misschien kon hij het beter zelf doen , want dit soort(onderstaande)teksten geschreven door andere mensen na zijn dood, zeggen mij weinig en zijn geen bewijs.Moreel zijn ze ook van weinig betekenis, en wil en kan er in mijn geval niets van leren ook.
Mattheüs 10:34-39
‘Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn. Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is Mij niet waardig. Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden.’
Ik snap het vast weer verkeerd, en is het weer heel liefdevol en symbolisch natuurlijk.
Misschien had hij zelf eens een stukje in het nieuwe testament moeten schrijven, en dan gewoon in duidelijke taal? Het heeft alleen maar tot verwarring geleid, dat hele Jezus verhaal, geschreven door veel mensen behalve hij zelf. We zullen het nooit weten of hij bestaan heeft of niet.En dat is dan zijn eigen schuld.
Sander Kessels
Ten eerste een compliment, voor je verdieping in deze materie.
Wel wil ik een kanttekening plaatsen; Je presenteert de quelle als feit en niet als hypothese. Het belangrijkste argument om deze hypothese te ondersteunen is de nauwkeurigheid waarmee de evangeliën met elkaar overeenstemmen.
Dus verschillen de evangeliën dan klopt het niet en stemmen ze overeen klopt het ook niet.
Daarnaast lopen de opvattingen over de dateringen uiteen, maar er zijn goede redenen om aan te nemen dat het Marcus evangelie nog voor 62 na Christus geschreven is. Om van Jezus dood te getuigen kan het per definitie niet in zijn leven zijn opgesteld, zijn dood vond plaats rond 30/33 na Christus (tja dat klinkt een beetje vreemd).
Wanneer je dan 30/40 jaar neemt is dit veel te kort voor legende vorming en indien er een zogenaamde quelle is geweest, is legende vorming al helemaal niet aan de orde omdat deze er dan nog voor de evangeliën moet zijn geweest.
Natuurlijk komt dan het punt aan de orde, hoe betrouwbaar de evangeliën zijn overgeleverd na het op schrift stellen. Ook daar is heel wat over te zeggen, maar ik wilde dit punt nu niet aanstippen. Wel wil ik nog een algemene opmerking maken dat je de ene historische gebeurtenis op één of twee bronnen wel erkent en het andere niet op verschillende bronnen, is een kwestie van geloof. M.a.w. een Jezus die wonderen doet kan niet; dus is het historisch niet waar.
De leestip van David “bewijs genoeg” (van Lee strobel 15.85€ op bol.com), gaat in op o.a. de quelle en dateringen, leest lekker weg.
En Joker
“en wil en kan er in mijn geval niets van leren ook.” (“En dat is dan zijn eigen schuld.”)
Ik vind je insteek jammer en je geeft zelf al aan dat je het geschrevene niet in het juiste perspectief wilt zien.
@ Koos, je hebt gelijk, Quelle is een hypothese, geen feit. Net als zo’n beetje alle geloofskwesties
Hoe dan ook, legendevorming kan in een heel korte tijd ontstaan, Elvis bv heeft na zijn dood al heel wat mensen ‘genezen’ en is regelmatig teruggezien, net als Jezus. Maar wat ik zelf een sterk voorbeeld vind in de bijbel is bijvoorbeeld hoe de schrijver van Marcus het moment na de kruisiging beschreef:
Mar 15:38 En het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot onder in tweeën.
Een aantal jaren later maakte Matteüs er dit van:
Matt 27:51 Op dat moment scheurde in de tempel het voorhangsel van boven tot onder in tweeën, en de aarde beefde en de rotsen spleten. 52 De graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen werden tot leven gewekt; 53 na Jezus’ opstanding kwamen ze uit de graven, gingen de heilige stad binnen en maakten zich bekend aan een groot aantal mensen.
Laten we wel wezen… tot leven gewekte heiligen en Marcus vond dat niet relevant genoeg om te melden? Het is aannemelijker dat de schrijver van Matteüs dit gewoon uit zijn duim heeft gezogen…oftewel, een schoolvoorbeeld van legendarisering.
(Quelle is een hypothese, geen feit. Net als zo’n beetje alle geloofskwesties
Ps. Even ter info, een geloofskwestie is per definitie een hypothese (en vice versa).
(Quelle).
En om dan de bal toch maar terug te kaatsen, lijkt het voor veel atheïsten een tweede natuur om hypotheses als feit te presenteren
“Het is aannemelijker dat de schrijver van Matteüs dit gewoon uit zijn duim heeft gezogen…oftewel, een schoolvoorbeeld van legendarisering”
Dat aannemelijkheid geen absoluut begrip is, zijn we het denk ik wel eens.
Wat me dan verbaast is dat iets in dezelfde zin nog aannemelijk is, vervolgens “een schoolvoorbeeld van legendarisering” kan zijn.
Als het weglaten van gegevens “het bewijs” van legendarisering is; zijn de meer relevante zaken gelukkig wel gebeurd, namelijk Jezus dood en opstanding.
Dat het scheuren van het voorhangsel gepaard zou zijn gegaan met het beven van de aarde lijkt me “aannemelijk”, iets waar de andere evangeliën geen melding van maken.
Echter wel weer het scheuren van het voorhangsel en een grote duisternis. Behalve Johannes die dit niet meld, hij maakt echter weer melding van een ander voorval, dat één van de soldaten een lans in de zij van Jezus stak waarna er bloed en water uit stroomde.
“Hiervan getuigd iemand die het zelf heeft gezien, en zijn getuigenis is betrouwbaar. Hij weet dat hij de waarheid spreekt en wil dat ook u gelooft.(Joh.19:35)”
Wanneer je jezelf verplaatst in een evangelieschrijver kun je, je afvragen
1 waarom je, je zou inspannen om al het geschrevene nog een keer op schrift te stellen en 2 waarom je vervolgens alleen op de kleine details af zou wijken. Immers wanneer je bewust iemand wil legendariseren zou ieder zijn eigen fantasie de vrije loop hebben laten gaan
en zouden de hoofdlijnen bij verre niet zo nauwkeurig overeenstemmen als ze nu doen.
Juist het verschil in details/accenten geven aan dat ze uit verschillende bronnen/getuigen hebben geput en dan is het verbluffen dat vanuit al deze getuigen de hoofdlijnen zo nauwkeurig overeenstemmen.
Nu is ook de classificatie “details/accenten” subjectief, maar in het perspectief van de schrijvers kan er geen misverstand bestaan dat de dood en opstanding van Jezus hoofdzaak zijn.
Het hanteren van Occam’s razor in dit geval lijkt me zinvol. Ik kan me best voorstellen dat er ooit een scheur in het voorhangsel kwam en dat de toenmalige goedgelovigen een verband tussen een scheur (in welk gebouw zit geen scheur?) en de kruisiging van Christus zagen. Immers, op dezelfde wijze ziet men nu wel eens bepaalde toevallige vormen voor mariaverschijningen. Het opstaan van heiligen uit graven is echter zo’n opmerkelijke gebeurtenis dat we hier rustig kunnen stellen dat het hier wel om een verzonnen gebeurtenis gaat, juist omdat dit niet in de andere evangeliën staat. Het zou ook best wel eens kunnen zijn geweest dat het die dag wat donkerder werd, ook dat gebeurt wel vaker. De combinatie donker worden en kruisiging zou de mythe van Jezus versterkt kunnen hebben. Maar voor een dergelijke samenloop van omstandigheden zouden we tegenwoordig onze schouders op halen.
Evangelieschrijvers in die tijd hadden duidelijke motieven om hun verhaal mooier te maken dan het was. Ze geloofden immers dat Jezus wonderen had verricht. En zoals het goede verhalenvertellers betaamd, maakten ze het verhaal zo mooi mogelijk, de een wat meer (Johannes) dan de ander (Marcus). Maar ook weer niet té mooi, want er waren immers meer versies van dit verhaal in omloop…
Hier is nog een fraai voorbeeld:
Marcus 16:5 Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten.
dezelfde gebeurtenis werd vele jaren later zo door Matteüs beschreven:
Matt 28:2 Plotseling begon de aarde hevig te beven, want een engel van de Heer daalde af uit de hemel, liep naar het graf, rolde de steen weg en ging erop zitten. 3 Hij lichtte als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw. 4 De bewakers beefden van angst en vielen als dood neer.
…hoe een wit geklede jongeman (doodnormale kleding daar) een engel werd…
Je vergat nog (gemakshalve) te vermelden: Mark 16 “En ze zeiden tegen elkaar: Wie zal voor ons de steen voor de ingang van het graf wegrollen? Maar toen ze opkeken zagen ze dat de steen al was weggerold; het was een grote steen.”
Er wordt dus gewoon geen melding gemaakt hoe de steen is weggerold. De enige conclusie die ik kan trekken is dat Matteus in tegenstelling tot Marcus over getuigen beschikte die dit hebben meegemaakt (waarschijnlijk de bewakers). En Marcus geeft weer dat de steen al was weggerold, zonder er allerlei fantastische verklaringen bij te verzinnen hoe dit zou kunnen. Met andere woorden hij bezat “nog” niet over dezelfde bronnen.
En natuurlijk kan er tegelijk een scheur ontstaan en het donker worden, tijdens de kruisiging van Jezus (met het opschrift koning der Joden). Maar in het perspectief van alle profetieën zouden dit wel erg veel toevalligheden bij elkaar zijn. Ik neem liever niet toeval als fundament maar de feiten en dat is de dood en opstanding van Jezus.
Heren, boeiende discussie! Weinig aan toe te voegen, dank voor jullie bijdragen.
Dat stuk over het voorhangsel, kijk, een scheur die er “toevallig” in ontstaat zou niet aan de bovenkant ontstaan, eerder aan de onderkant. Daar is immers de slijtage het grootst. Verder heb ik, okee, van horen zeggen, dat het voorhangsel niet een dun gordijn was, maar een bijzonder dik tapijt achtig iets, denk in de orde van grootte van zo’n 10, 15 cm dik. Het waarom van die dikte kan ik verklaren ls een absolute zekerheid dat het voorhangsel niet zomaar open waait ofzo, het voorhangsel hing immers als afsluiting van het Heilige der heiligen, de plek waar enkel de hoge priester, één maal per jaar (op grote verzoendag) mocht komen! Verder kwam er nooit iemand. Te heilig. Het moest, koste wat kost, voorkomen worden dat men zomaar in het Heilige der heiligen kon kijken, omdat bij ongeoorloofd betreden alleen al, de dader zou sterven. Ook een hoge priester die niet zelf boete gedaan had voor zijn zonden, dien niet 100% rein was, zou sterven, zelfs al kwam hij enkel op grote verzoendag het Heilige der heiligen binnen. Dat is dan ook de reden waarom die priester de ruimte betrad met een lang koord om zijn middel, waarvan het uiteinde door een andere priester, die gepositioneerd was in het Heilige. (de ruimte voor het Heilige der heiligen) Dit was als voorzorg, stel dat die hoge priester dood neer zou vallen, dan hoefde je niet het Heilige der heiligen te betreden, maar kon je hem met het koord naar buiten trekken. Het voorhangsel zou, door de dikte, het Heilige der heiligen verder verborgen houden.
Het feit dat het voorhangsel scheurde, van boven naar beneden, wordt in de theologie uitgelegd als dat God zelf de weg naar het Heilige der heiligen vrij geeft. En er zijn mensen die menen dat God bovendien heeft willen laten zien dat het Heilige der heiligen op dat moment leeg was, omdat de ark des verbonds die daar hoorde te staan, door, ik meen de Syriërs, een paar honderd jaar eerder, weg gevoerd is, en nooit meer terug gevonden. Zo is de traditie van de hoge priester die een bloedoffer op het zoendeksel van de ark des verbonds moet brengen als verzoening voor de zonden van het volk, van het afgelopen jaar, een lege en zinloze traditie, omdat het zoendeksel er immers niet is!
Het voorhangsel was 1 baan linnen en dat is geen tapijt. Volgens de meeste hoogleraren die ik daarover dispuut heb gevoerd, is tapijt gemaakt van jute (betekent: verbinding) en dat is geen linnen zoals de Bijbel opgeeft.
Over hoe die steenwegrolling heeft plaatsgevonden bestaat een apocrief geschrift van dat gewoon in de handel is en het dagrapport van de Italiaanse wacht aan het woord laat. Het staat niet in de Bijbel omreden dat niet alleen Joden een bezetter haten maar ook Christenen doen dat wel.
Dat de ark des Verbonds niet zou zijn teruggevonden is beslist niet waar. Hij staat gewoon in Addis Abeba in een speciaal gebouwd kerkje waar niemand inmag. Nog kortgeleden is dat kerkje op NGC geweest als videodocumentaire van een journalist die daarover een boek heeft geschreven en verhaalt van een andere schrijver die deze gouden kist van dichtbij heeft mogen bekijken maar sinds een aantal overvallen is de plaats nu verboden voor Westerlingen en wordt nu bewaakt door het leger. Vreemd dat je dat niet wist.
Prof.dr.Gilles Quispel is al in 1963 naar Addis Abeba geweest en sprak er een oratie over hier in de Utrechtse Universiteit want hij was de decaan gnostiek toendertijd.
Voorts geeft Sander de schrijfdatums op van de diverse evangelien maar die kloppen niet.
Het 1e-evangelie Marcus (en dat overigens als bron van de overige evangelien geldt dus dat zogenaamde “synopsis”-verhaal is door de wetenschap allang onderuit gehaald – blijkt geschreven in de Acropolisbibliotheek op dat eilandje in de Nijl, zo tussen 34 tot 44.
In ieder geval niet later omdat een letterfont werd gebruikt dat toenmaals in de mode was en na 49 niet meer werd gebruikt.
Ik weet dus niet waar Sander zijn kennis vandaan heeft maar wetenschap is nooit af – en dus wordt er dagelijks nog wel iets nieuws uitgevonden zelfs over antieke boeken.
Hetzelfde verhaal geldt ook voor Mattheus want die voorspelt nauwkeurig de verwoesting van Jerusalem. Vreemd is echter dat hij daar geen melding van maakt toen die verwoesting in 70 inderdaad ook werkelijk plaatsvond… we hebben dus bewijs dat Mattheus zijn evangelie beslist niet later dan 70 heeft geschreven (gezien de karakterstructuur van Mattheus die geen andere uitleg dan “Pietje-Precies” toelaat)
want als zijn evangelie tussen 80-100 was geschreven dan hadden we er een melding van gehad – en die staat er NIET in!
De melding is OOK niet weggevallen omdat de tekst die gaat over de vernietiging er dan in een voltooid-verleden-tijdsvorm was gebruikt en dat staat er niet.
Een stukje papyrus – niet veel groter dan een postzegel in in de Leidse universiteit op foto gezet, bracht in de Universiteit van Harvard op de laptop van een student de juiste datering met behulp van het pc-programma Icarus. De laptop decodeerde het stukje papyrus uit grot-4 als een stukje tekst Mattheus 25 echter in een letterfont dat tot 49 nog heel gebruikelijk was.
Ook hiermee geeft Sander te kennen dat zijn wetenschappelijke kennis niet helemaal klopt want die laptop was een 486 en die was hyper modern te noemen zo rond 1993. We leven nu echter in 2007 dus je kennis is 14 jaar te oud.
Tenslotte de wonderen van Jezus. Dat de man grandioze wonderen presteerde staat heus niet alleen in de evangelien maar kijk vooral eens in de misnja. Dat zijn de dagboeken van zijn felste haters: de schriftgeleerden die de moordopdracht gaven.
Voorts kennen we twee onafhankelijke bronnen vanuit de Italiaanse bezettingsmacht waarvan
Tacitus de bekendste is maar ook Josephus als overtuigde NSB-er binnen de Italiaanse krijgsmacht verhaalt over bizondere wonderen die niemand nadeed.
Vreemd voor iemand die getrouwd was. Dat Jezus gehuwd was stond namelijk in de Marcustekst, vlak voor het Zacheusverhaal die in een boom geklommen was en dat begon als volgt: …ging Jezus naar zijn schoonouders om zijn kind te laten zien…
Deze passage is verwijderd en in een brief van een Griekse bisschop teruggevonden met redenen omkleed. Er is in de wetenschap geen twijfel over dat Jezus gehuwd was, trouwens de toenmalige maatschappelijke opvattingen lieten eerder al geen andere mogenlijkheid open omdat iedere ongetrouwde profeet direkt werd gestenigd – dito als ze nog geen 30 waren want vanaf DAN was je pas volwassen.
Er is momenteel een boek in de handel dat veel verwijderingen + toevoegingen beschrijft
en als je dat interresseert kan ik nazoeken.
Voorts staat in de wetenschap als feit vast dat die kruisdood plaatsvond in het jaar 30 – wat betekend dat Jezus himself dan toch wel minimaal een 33 jaar oud moet zijn geweest.
Ook het jaar 27 als aanvang van zijn prediking staat vast omdat die datum in de Danieltekst genoemd wordt als: …vanaf de uitgang des woords tot op de dag.. zullen er zijn zoveel weken en een helft.
Daarvan geeft Nummeri de uitleg: 1dag=1jaar en dus was het logisch dat er in het jaar 27 zo’n 1000 messiassen tegelijk actief waren.
Ook daarover is in de wetenschap geen twijfel over dat dat enorme aantal er toen werkelijk volop aan het prediken sloegen.
Wat in ieder geval niet klopt was dat het een kruis zou zijn – het was een overmidden gezaagde olijfboom waarop alleen terroristen
werden vastgespijkerd op een horizontale dwarsbalk. Voorts klopt niet dat de Joden de Messias gekruisigd zouden hebben want in het Johannesevangelie kun je vinden dat juist toevallig Herodes-II in de stad was voor een feest en die had andere strafnormen. Het Johannesevangelie is dus echt bewijs dat Italianen de Messias hebben vermoord terwijl Joden hem slechts gegeseld hebben voor zijn bankoverval in de tempel. In deze zat Adolf Hitler dus fout met zijn eliminering van het Judendom als de moordenaars van de Messias. Trouwens, zowel Josephus alsook de bijbel geeft op dat Joden nooit zwaarder mochten straffen dan het misdrijf zelf en dus: een gesel gezocht (=oog voor oog, tand voor tand)
Een lang verhaal allemaal, ik hoop dat jullie mij vergeven dat ik niet meer bronnen opgeef maar dit is dus ook geen scriptie en als je die wilt schrijven moeten die er wel onderaan in vermeld staan.
Het voorhangsel was 1 baan linnen en dat is geen tapijt. Volgens de meeste hoogleraren die ik daarover dispuut heb gevoerd, is tapijt gemaakt van jute (betekent: verbinding) en dat is geen linnen zoals de Bijbel opgeeft.
Over hoe die steenwegrolling heeft plaatsgevonden bestaat een apocrief geschrift van dat gewoon in de handel is en het dagrapport van de Italiaanse wacht aan het woord laat. Het staat niet in de Bijbel omreden dat niet alleen Joden een bezetter haten maar ook Christenen doen dat wel.
Dat de ark des Verbonds niet zou zijn teruggevonden is beslist niet waar. Hij staat gewoon in Addis Abeba in een speciaal gebouwd kerkje waar niemand inmag. Nog kortgeleden is dat kerkje op NGC geweest als videodocumentaire van een journalist die daarover een boek heeft geschreven en verhaalt van een andere schrijver die deze gouden kist van dichtbij heeft mogen bekijken maar sinds een aantal overvallen is de plaats nu verboden voor Westerlingen en wordt nu bewaakt door het leger. Vreemd dat je dat niet wist.
Prof.dr.Gilles Quispel is al in 1963 naar Addis Abeba geweest en sprak er een oratie over hier in de Utrechtse Universiteit want hij was de decaan gnostiek toendertijd.
Voorts geeft Sander de schrijfdatums op van de diverse evangelien maar die kloppen niet.
Het 1e-evangelie Marcus (en dat overigens als bron van de overige evangelien geldt dus dat zogenaamde “synopsis”-verhaal is door de wetenschap allang onderuit gehaald – blijkt geschreven in de Acropolisbibliotheek op dat eilandje in de Nijl, zo tussen 34 tot 44.
In ieder geval niet later omdat een letterfont werd gebruikt dat toenmaals in de mode was en na 49 niet meer werd gebruikt.
Ik weet dus niet waar Sander zijn kennis vandaan heeft maar wetenschap is nooit af – en dus wordt er dagelijks nog wel iets nieuws uitgevonden zelfs over antieke boeken.
Hetzelfde verhaal geldt ook voor Mattheus want die voorspelt nauwkeurig de verwoesting van Jerusalem. Vreemd is echter dat hij daar geen melding van maakt toen die verwoesting in 70 inderdaad ook werkelijk plaatsvond… we hebben dus bewijs dat Mattheus zijn evangelie beslist niet later dan 70 heeft geschreven (gezien de karakterstructuur van Mattheus die geen andere uitleg dan “Pietje-Precies” toelaat)
want als zijn evangelie tussen 80-100 was geschreven dan hadden we er een melding van gehad – en die staat er NIET in!
De melding is OOK niet weggevallen omdat de tekst die gaat over de vernietiging er dan in een voltooid-verleden-tijdsvorm was gebruikt en dat staat er niet.
Een stukje papyrus – niet veel groter dan een postzegel in in de Leidse universiteit op foto gezet, bracht in de Universiteit van Harvard op de laptop van een student de juiste datering met behulp van het pc-programma Icarus. De laptop decodeerde het stukje papyrus uit grot-4 als een stukje tekst Mattheus 25 echter in een letterfont dat tot 49 nog heel gebruikelijk was.
Ook hiermee geeft Sander te kennen dat zijn wetenschappelijke kennis niet helemaal klopt want die laptop was een 486 en die was hyper modern te noemen zo rond 1993. We leven nu echter in 2007 dus je kennis is 14 jaar te oud.
Tenslotte de wonderen van Jezus. Dat de man grandioze wonderen presteerde staat heus niet alleen in de evangelien maar kijk vooral eens in de misnja. Dat zijn de dagboeken van zijn felste haters: de schriftgeleerden die de moordopdracht gaven.
Voorts kennen we twee onafhankelijke bronnen vanuit de Italiaanse bezettingsmacht waarvan
Tacitus de bekendste is maar ook Josephus als overtuigde NSB-er binnen de Italiaanse krijgsmacht verhaalt over bizondere wonderen die niemand nadeed.
Vreemd voor iemand die getrouwd was. Dat Jezus gehuwd was stond namelijk in de Marcustekst, vlak voor het Zacheusverhaal die in een boom geklommen was en dat begon als volgt: …ging Jezus naar zijn schoonouders om zijn kind te laten zien…
Deze passage is verwijderd en in een brief van een Griekse bisschop teruggevonden met redenen omkleed. Er is in de wetenschap geen twijfel over dat Jezus gehuwd was, trouwens de toenmalige maatschappelijke opvattingen lieten eerder al geen andere mogenlijkheid open omdat iedere ongetrouwde profeet direkt werd gestenigd – dito als ze nog geen 30 waren want vanaf DAN was je pas volwassen.
Er is momenteel een boek in de handel dat veel verwijderingen + toevoegingen beschrijft
en als je dat interresseert kan ik nazoeken.
Voorts staat in de wetenschap als feit vast dat die kruisdood plaatsvond in het jaar 30 – wat betekend dat Jezus himself dan toch wel minimaal een 33 jaar oud moet zijn geweest.
Ook het jaar 27 als aanvang van zijn prediking staat vast omdat die datum in de Danieltekst genoemd wordt als: …vanaf de uitgang des woords tot op de dag.. zullen er zijn zoveel weken en een helft.
Daarvan geeft Nummeri de uitleg: 1dag=1jaar en dus was het logisch dat er in het jaar 27 zo’n 1000 messiassen tegelijk actief waren.
Ook daarover is in de wetenschap geen twijfel over dat dat enorme aantal er toen werkelijk volop aan het prediken sloegen.
Wat in ieder geval niet klopt was dat het een kruis zou zijn – het was een overmidden gezaagde olijfboom waarop alleen terroristen
werden vastgespijkerd op een horizontale dwarsbalk. Voorts klopt niet dat de Joden de Messias gekruisigd zouden hebben want in het Johannesevangelie kun je vinden dat juist toevallig Herodes-II in de stad was voor een feest en die had andere strafnormen. Het Johannesevangelie is dus echt bewijs dat Italianen de Messias hebben vermoord terwijl Joden hem slechts gegeseld hebben voor zijn bankoverval in de tempel. In deze zat Adolf Hitler dus fout met zijn eliminering van het Judendom als de moordenaars van de Messias. Trouwens, zowel Josephus alsook de bijbel geeft op dat Joden nooit zwaarder mochten straffen dan het misdrijf zelf en dus: een gesel gezocht (=oog voor oog, tand voor tand)
Een lang verhaal allemaal, ik hoop dat jullie mij vergeven dat ik niet meer bronnen opgeef maar dit is dus ook geen scriptie en als je die wilt schrijven moeten die er wel onderaan in vermeld staan.
Wel, of we het Nieuwe Testament van de bijbel een sprookjesboek kunnen noemen is een interessante vraag. Als het alleen gaat om de rariteiten die er in staan, is het predikaat sprookjesboek wel gerechtvaardigd, en met rariteiten bedoel ik natuurlijk zaken als ontbindende lijken die opstaan en wandelen (zoals Lazarus), mensen die op water lopen, en water in wijn veranderen, etc.. De sprookjes zoals we die kennen zijn echter altijd geschreven door één persoon, of soms twee, zoals de gebroeders Grimm.
Maar het Nieuwe Testament is geschreven door meerdere personen, die ten eerste niet allemaal begiftigd waren met bijster veel literair talent, en ten tweede pas lang na de veronderstelde dood van Jezus zijn opgetekend, en dat door mensen die elkaar niet in alle gevallen hebben gekend. Vandaar dat het zo’n rommeltje is met al die tegenstrijdigheden.
De evangeliën geven allemaal een lezing die op veel punten afwijkt van alle andere. Hoe heeft de inspirerende Heilige Geest al die afwijkingen over het hoofd kunnen zien? Al die evangeliën, handelingen en brieven die we thans kennen als het NT, zijn bovendien pas honderden jaren na Jezus’ dood samengesteld in Nicaea, door de despotische massamoordenaar Constantijn. Werd deze heidense dictator en zijn boevenbende ook geïnspireerd door de Heilige Geest? Er waren letterlijk tientallen evangeliën, zoals óók het onlangs gevonden evangelie van Judas, maar we moeten maar vertrouwen dat de Heilige Geest voldoende kon inwerken op het barbaarse heidense brein van Constantijn. Merkwaardig dat zo weinig christenen hun vraagtekens zetten bij de officiële canon van de Bijbel.
Maar affijn. Terug naar de tegenstrijdigheden, want deze zijn er in menigten. Toen de dames het graf bezochten, was het toen nog donker, zoals Johannes beweert, of was de zon al opgekomen?
En toen Jezus voor het eerst verscheen, nadat hij zich aan de vrouwen had geopenbaard, aan wie verscheen Jezus het eerst? Aan elf leerlingen, zoals Mattheus beweert (28:16,17), of eerst aan twee discipelen die buiten wandelden, en pas later aan de elf, volgens de lezing van Lucas? Of aan tien discipelen, zoals Johannes het heeft overgeleverd (20:19,24)(Thomas was afwezig)? En wat zegt Paulus? Weer wat anders: volgens Paulus verscheen hij eerst aan Kefas, en daarna aan de twaalf. (Twaalf? Dat kan niet want Judas was al dood.) (1 Korintiërs 15:5)
Hier is dus al sprake van meerdere Jezussen. De Jezus die aan de elf verscheen, de Jezus die aan tien verscheen, de Jezus die zichzelf eerst aan twee toonde, en daarna pas aan de elf, of de Jezus die, zoals Paulus zegt, eerst aan Kefas verschijnt, en daarna pas aan de ‘twaalf’?
Wil de ware Jezus opstaan?
Oh, zijn dit kleinigheden? Onbelangrijke details? Als de Heilige Geest zich in kleine details kan vergissen, dan kunnen grotere zaken ook wel eens onjuist blijken te zijn, zoals de manier waarop Jezus stierf, en de reden waarom Jezus stierf. Als je altijd bent geïndoctrineerd met het idee dat de Bijbel een volmaakt boek is zonder fouten, en geïnspireerd is door een volmaakte God, en als dan ook nog eens beweert wordt dat dit door deze God geïnspireerde geschrift een leidraad voor een ieders leven zou moeten zijn, dan zijn dit soort foutjes behoorlijk schokkend als je ze voor het eerst ontdekt.
Een vriendelijke groet.
Heb je wel eens van een experiment gehoord waarbij aan tien mensen (ofzo, het aantal maakt niet uit) een in scene gezetten overval wordt vertoont? Alle tien geven ze een ander verhaal! Liegen ze dan? Nee, ze geven allemaal hun versie van wat ze gezien hebben.
Getuigen die elkaar letterlijk napraten deugen inderdaad niet. Dat weet iedere rechter. Dan is er bedrog in het spel, dan is er bewust gesmoesd.
Een mooi voorbeeld van zo een leugenachtige getuige, Joseph Smith, is bv. te vinden aan de hand van het boek van Mormon. Daarin is een toespraak opgenomen van Jezus die Hij in Amerika zou hebben gehouden. Wie het boek heeft moet eens lezen: 3 Nephi 12, 13 en 14. Dat is vrijwel woordelijk overgeschreven uit de Bergrede zoals Mattheus die beschrijft. Interessant genoeg komt een dergelijke, zo lange letterlijke overeenkomst nergens voor in de Evangeliën.
Voor wie meer wil weten over het ontstaan van het nieuwe testament raad ik de volgende pdf aan:
http://www.verhoevenmarc.be/PDF/Betrouwbaarheid-NT.pdf
Dan kun je gelijk zien waarom de bewering van Devious dat de canon pas ruim 300 nCHr door keizer Constantijn is bepaald al lang op goede wetenschappelijke gronden is weerlegd.
Al rond het jaar 140 waren door christenen de meeste boeken van het NT volop in gebruik omdat deze als de meest betrouwbare getuigenverslagen werden geacht.
Ach ja, Constantijn was keizer, en had volgens mij niet de leiding over het concilie van Nicea. Verder was Constantijn geen heidense dictator maar een gedoopt christen. Hoewel we natuurlijk altijd zijn bekering (of de oprechtheid daarvan) in twijfel kunnen trekken. Maar goed, dan kun je alles wel in twijfel trekken, inclusief het bestaan van Karel de grote, Napoleon, Hitler, en weet ik veel wie nog meer. Dat gaat dus nergens over. Is vaak ook niet (goed) controleerbaar bovendien.
Wat WEL belangrijk is, is dat de hedendaagse Canon NIET door één persoon vast gesteld is, maar door een concilie. Ik weet persoonlijk niet de preciese gronden waarom er een aantal boeken apocrief geworden zijn, maar ik weet wel dat in het boek Wijsheid bijvoorbeeld (één van de apocriefen) niet één keer naar God verwezen wordt. Ik meen me te herinneren dat de gronden voor opname in de Canon waren dat er in het betreffende boek naar God verwezen moet worden, dat de schrijver vast moet staan, en dat het niet in tegenspraak mocht zijn met de rest van de boeken. En er is natuurlijk zwaar geleund op de Tenach. Als bepaalde boeken door orthodoxe Joden beschouwd worden als gezaghebbend voor hun geloof, dan zijn ze dat zeker ook voor die Joodse sekte die een eigen richting geworden is.
Ik vind het wel typisch, dat er, na ruim 2000 jaar, nog steeds mensen zijn die menen dat zij eindelijk de echte gronden gevonden hebben waarop ze het christendom, eens en voor altijd, kunnen onderuit halen. De afgelopen 2000 jaar zijn er duizenden mensen geweest die gezocht hebben naar redenen. Ze zijn er in die 2000 jaar niet in geslaagd. Domweg uitroeien van christenen heeft ook niet het gewenste effect, het christendom verbieden werkt niet. En toch blijven er mensen het proberen. In mijn ogen lijkt dit op een vorm van hoogmoed!
Dat er direct naar God verwezen moet worden blijkt niet zo te zijn want de Joden hebben zelf het schitterende boekje Esther in hun canon opgenomen. Daarin komt de Naam van God niet voor maar dat Hij handelt is zonneklaar. En elk jaar vieren zij het feest van het lot, Purim, dat begint op de 13e (!) van de maand Adar. God bleek sterker dan het lot!
Correct, wat Ester betreft. Vandaar ook dat ik verwees naar het gebruiken van de Tenach.
Wat een aannemelijke theorie is over het vaststellen van de canon, is dat de boeken die geschreven zijn in de twee ‘stilteperiodes’ – periodes waarin God niet handelend of sprekend optrad – buiten de canon zijn gevallen. Lees hiervoor even ‘Is het Oude Testament van de Bijbel een sprookjesboek?’, onder het kopje ‘de grote filosofen betekenden weinig voor God’:
http://religie.blog.nl/columns/2007/07/31/
is-het-oude-testament-van-de-bijbel-een-sprookjesboek
Dat er periodes zijn waarin God niet sprekend optreedt, althans niet via directe profetie, kan ik meemaken. Dat er periodes zijn waarin Hij niet handelend optreedt…… lijkt mij niet vol te houden. Juist Esther is daarvan het bewijs.
Het derde punt van Gumble lijkt mij onzin. Voor Hem mag Jezus dan alles betekenen en zeer aantrekkelijk zijn, dit gaat niet voor iedereen op. Dat blijkt wel uit deze blog, maar ook uit de verhalen rondom Jezus zoals die zijn opgetekend in de Evangeliën.
Het meest schokkend komt dat wel naar voren in een preek van Jezus die Hij hield in de synagoge van zijn woonplaats apernaum.(Lees Johannes 6:66 en wat daaraan vooraf gaat).
De mensen uit die streek wilden Jezus graag Koning maken, het was geweldig wat Hij deed (elke dag gratis eten) maar Hij vluchtte de bergen in om dat te voorkomen. Zij vonden Hem ook een geweldig profeet, de grootste van allemaal, de Profeet die door Mozes was voorspeld. Maar wat zij niet wilden was Hem accepteren als het Lam van God dat de zonde wegneemt van de wereld…… Dat mensen echt in de vrijheid zet….. De reden waarom mensen dat niet willen zit diep in ons verborgen, wij willen voor ons zelf opkomen, zelf ons lot in handen houden. Daarbij wel alles accepteren, ook van Jezus, dat ons daarbij helpt.
Na deze discussie in Joh. 6 vroeg Jezus zelfs aan de 12 discipelen: “Willen jullie ook niet weggaan?”. Wat is de Bijbel toch ontzettend eerlijk!
Johan schreef: ‘Heb je wel eens van een experiment gehoord waarbij aan tien mensen (ofzo, het aantal maakt niet uit) een in scene gezetten overval wordt vertoont? Alle tien geven ze een ander verhaal! Liegen ze dan? Nee, ze geven allemaal hun versie van wat ze gezien hebben.’
Als het om een gewoon getuigenverslag zou gaan, dan gaat dit verhaal op. Van de Bijbel wordt ten eerste verondersteld dat het een volmaakt, door de Schepper van het universum geïnspireerd boek is, en ten tweede dat het een leidraad is voor de mensen uit alle tijden. Bij een door de Schepper van het universum geïnspireerde leidraad voor het leven, mogen we wel wat hogere eisen stellen vind ik. Buitengewone claims vereisen buitengewoon bewijs! In zo’n leidraad mogen geen discrepanties voorkomen. Zijn die discrepanties er wel, dan is het geen volmaakt en heilig boek.
Johan schreef: ‘Verder was Constantijn geen heidense dictator maar een gedoopt christen.’
Hij is voor zover ik weet pas gedoopt op zijn sterfbed.
Johan schreef: ‘Wat WEL belangrijk is, is dat de hedendaagse Canon NIET door één persoon vast gesteld is, maar door een concilie.’
Constantijn heeft zélf de concilies van Nicaea en Arles samengeroepen, en hij was degene die bisschoppen naar believen kon benoemen of afzetten. Constantijn was een smerige boef, of hij nu christen was of heiden, en het blijft vreemd dat christenen klakkeloos en kritiekloos een canon accepteren die samengesteld is door een stelletje intolerante boeven.
Johan schreef: ‘Ik vind het wel typisch, dat er, na ruim 2000 jaar, nog steeds mensen zijn die menen dat zij eindelijk de echte gronden gevonden hebben waarop ze het christendom, eens en voor altijd, kunnen onderuit halen… Domweg uitroeien van christenen heeft ook niet het gewenste effect, het christendom verbieden werkt niet. En toch blijven er mensen het proberen. In mijn ogen lijkt dit op een vorm van hoogmoed!’
Maak ten eerste niet de fout om ‘onderuithalen’ te verwarren met ‘verbieden’ of ‘uitroeien’. Dat zijn totaal verschillende dingen.
Vriendelijke groet.
Typisch, dat een heiden blijkbaar geestelijke leiders kan aanstellen… Een zwak in je betoog, Devious. Verder, er zijn heel wat mensen geweest die het christendom als verwerpelijk zagen/zien. (zie F.Floor) Zij die in de positie verkeerden/verkeren, om er echt iets aan te doen, lees, in een regering zaten/zitten danwel op een andere manier machthebber zijn, probeerden vervolgens het christendom uit te roeien of te verbieden. Het feit dat er een hoop mensen zijn die dit niet doen, terwijl ze wel proberen het christendom onderuit te halen (wat inderdaad iets anders is) wijst m.i. vooral op het feit dat deze mensen niet in de positie zijn om het christendom te verbieden etc.
De Bijbel kent verschillende vertalingen, ook in het Nederlands, wat dus wijst op verschillende inzichten in de betekenissen van verschillende woorden. Dat is het lastige aan het Hebreeuws, er zijn vaak meerdere betekenissen voor bepaalde woorden. Je kunt een bepaalde zienswijze zien achter een vertaling, door er een andere vertaling bij te pakken. Is er dan een foute vertaling? Ik denk het niet. Taal is erg rijk, zeker het Hebreeuws. Hoe rijker een taal, hoe groter de variatie in betekenissen. Een iets andere betekenis kan een heel ander inzicht geven in de betekenis van het vertaalde gedeelte. Ik denk dus dat er wel verschillende vertalingen en inzichten zijn, maar dat die niet persé fout zijn. Jij stelt dat je hogere eisen mag stellen aan hogere claims. Vooral omdat het door de Schepper geïnspireerd is. Hmm, wat is jouw definitie van geïnspireerd? In mijn ogen is dat namelijk iets anders dan gedicteerd…
Helaas, keizer Constatijn heeft zich nooit tot het Christendom bekeerd dus dit klopt niet. De betreffende verslagen stellen dat de Keizer geen 3 geloven in zijn Rijk dulde omdat ze elkaar de kop insloegen en hij raadpleegde zijn raadsheren. Die haalden alle boeken erbij en bevonden dat ze in de kern ervan eigenlijk teveel overeenkomstig waren om dat “verschillend” te noemen.
Voorgesteld werd een vereniging van 3 geloven en de keizer ging direkt accoord.
Maar dan…
De Teleac-televisiecursus “De Zoon van God”
laat een stukje toneelspel zien als weergave van dat “verenigings”proces – interessant omdat er vorig jaar ook al 3 kerken zich verenigden compleet met Winti.
Nou, zo ging het toendertijd ook. De keizer BLEEF bij zijn Mitrasgeloof, dus de god Mitras trok zijn broek uit en heeft een al verloofde maagd geprobeerd en dat werd Mitras-2e die de hemel bestormde, er een draak uitsloeg en die op de aarde allemaal kleine draakjes werden.
De aanname van dit geloof had voor de tevoren ondergrondse Christelijke kerk nogal grote gevolgen want om nu nog te overleven moesten een aantal Bijbelboeken worden aangepast. Voortaan mocht niet meer Jozef de vader van Jezus zijn maar ene “meneer god” en dus kun je bij die beide geslachtslijsten tussen haakjes vinden: (naar men meende)
Voorts werd in de 1e regel van Mattheus de woorden:…de zoon van god.” toegevoegd maar die in Johannes staan daar echter in overdrachtelijke beeldvorm van god.
Jezus is dus NIET de zoon van meneer god.
Maar dit zijn binnen iedere theologische studie aan de faculteit godgeleerdheid toch de normale feitenkennis??? Wat leren ze die studentjes tegenwoordig toch allemaal???
Overigens – voor wie hier problemen mee heeft wijs ik erop dat Marcus het 1e-evangelie is en dat de andere schrijvers allemaal dit evangelie al gelezen hadden. Ze hebben er inderdaad hele stukken uit overgeschreven en aangevuld met verhalen van anderen. Mattheus bv. wilde de Joden bewijzen dat Jezus inderdaad de gezochte persoon was geweest – maar zodra de Mitras-toevoeging met het: …de zoon van god.” op tafel kwam was dat voor iedere jood einde verhaal. Lucas daarentegen was sektelid van
“de Kinderen des Lichts” (Essenen) en dat waren de therapeuten die het enigste ondergrondse ziekenhuis van Jerusalem runden – daarom werden ze geduld tot 49 omdat niemand erin wilde. Vandaar ook de voetenwassing want hondestront aan je voeten hadden therapeuten erge hekel aan.
Johannes daarentegen was de 1e New-Ageaanhanger want dit is vermoedelijk door een vrouw geschreven.
Ik mag van Sander geen lange stukken meer schrijven dus hier stop ik maar even.
Als er liefhebbers voor zijn kan ik zo nog wel uren met college doorgaan…
Tja, leugens genoeg…
niet meer op reageren….