Als het aan kardinaal Simonis ligt, wordt Titus Brandsma snel heilig verklaard. Hij heeft daarover namens alle bisschoppen van Nederland een brief geschreven aan een kardinaal in Vaticaanstad die in een zogenoemde congregatie zit voor zalig- en heiligverklaringen. Brandsma was pater, publicist en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij stierf in 1942 op 61-jarige leeftijd in concentratiekamp Dachau. Persoonlijk blijf ik -als protestant- zalig- en heiligverklaringen altijd een merkwaardige zaak vinden. Er is uiteindelijk toch geen mens, maar alleen God, die mensen kan zalig- en heiligverklaren? Misschien dat een katholieke lezer daar wat uitleg over kan geven…?
In 1985 werd de Fries zaligverklaard door paus Johannes Paulus II. De daarop eventueel volgende heiligverklaring is tot nu toe uitgebleven, hoewel het proces daartoe in 1985 al in gang werd gezet. Voor Simonis was dat reden om de brief te schrijven. Het betreft volgens de kardinaal een zaak die de bischoppen en de gehele geloofsgemeenschap van Nederland bijzonder ten harte gaat.
'Sinds de heuglijke dag in 1985 vragen vele Nederlanders en ook gelovigen buiten de grenzen van Nederland ons wanneer Titus Brandsma zal worden heilig verklaard. Deze vraag leeft ook in ons hart', schrijft Simonis namens de bischoppen.
Brandsma zag eigenliefde en hebzucht als de grote kwalen van zijn tijd en als diepe oorzaken van de Tweede Wereldoorlog. Simonis verbindt die woorden in zijn brief met het heden. De kardinaal stelt dat het sterke individualisme de West-Europese samenleving bedreigt en dat de secularisering te ver doorschiet. 'De Nederlandse bisschoppen voelen zich bijzonder aangesproken door de zalige Titus.'
Het belangrijkste verschil tussen zalig- en heiligverklaring is dat een zalige betekenis heeft voor een bepaald bisdom of regio. Een heilige heeft daarentegen betekenis voor gelovigen wereldwijd. (Persbureau Novum)
Lees ook:Kardinaal Simonis wil niet door het ‘nauwe poortje van de dood’
Lees ook:Kardinaal Simonis krijgt welverdiende rust van Paus
Lees ook:,,De islam moet nog door de ‘Verlichting’ heen”, vindt Simonis
Lees ook:Brandsma wil bruggen bouwen tussen moslims en niet-moslims
Lees ook:Peiling: ben jij bang voor de dood?
Zaligverklaring is, voor zover ik weet, een katholiek gebruik en verder weet ik niet in welke kerk of denominatie van het Chr. geloof nog gebruikelijk is om mensen zalig te verklaren. Althans, niet in bij het protestantisme. Ik denk dat over dit thema vele gedachten en gesprekken zijn geweest en boeken over geschreven. En als instituten besluiten koppelen aan onfeilbaarheid van degene die dat bekrachtigd dan is elke verandering ondenkbaar. Nu kunnen mensen en kerken of denominaties mensen heilig en/of zalig verklaren maar in deze heeft God het laatste woord en ik kijk uit naar Gods oordeel. Dat schreef Paulus al in zijn brieven en Ik houd mij maar aan het bijbelse gedeelte uit 1 Korintiërs 4: 1-5 (NBG)
Elke Christelijke Gemeente van welke signatuur ook kent dit bijbelgedeelte en dit spreekt voor zichzelf.
1 Men moet ons beschouwen als dienaren van Christus, aan wie het beheer over de geheimen van God is toevertrouwd. 2 Van iemand die deze taak vervult, wordt verlangd dat hij betrouwbaar is. 3 Maar hoe u of een menselijke instelling over mij oordeelt interesseert me niet, en hoe ik over mezelf oordeel telt evenmin. 4 Ik ben me weliswaar van geen kwaad bewust, maar dat betekent niet dat mij niets ten laste kan worden gelegd. Het is de Heer die over mij oordeelt. 5 Houd dus op te oordelen en wacht de tijd af dat de Heer komt, omdat hij het is die aan het licht zal brengen wat in het duister verborgen is en zal onthullen wat de mensen heimelijk beweegt. En dan zal God het zijn die ieder de lof geeft die hem toekomt.
En dat geldt voor elke gelovige in welke hoedanigheid hij/zij ook geroepen is door Jezus Christus.
In de NBG 51 staat het woord “Zalig”en in de NBV wordt het vertaald met “Gelukkig”. Het woord “Zalig” wordt op 46 plaatsen gebruikt. Dus een beetje huiswerk en je ontdekt dat je het ook voor jezelf mag bedenken.
Romeinen 4: 7 (NBG)
7 Zalig zij, wier ongerechtigheden vergeven en wier zonden bedekt zijn. 8 Zalig de man, wiens zonde de Here geenszins zal toe-rekenen.
En als een mens met berouw en bekering zich tot God is gegaan en het offer van Jezus Chritus op het kruis van Golgotha heeft aanvaard mag zich de belofte uit Romeinen 4: 7 toeeigenen.
Dat is niet afhankelijk van menselijke beoordeling, maar van Gods belofte en die heeft gelukkig het laatste woord.