Het wordt hoog tijd dat gelovigen niet langer over zich heen laten lopen door agressieve homolobbygroepen en zich in de hoek laten dringen. Christenen, moslims en joden: verenigt u en maak een vuist. Niet tégen homo's, maar vóór gewetensvrijheid van gelovigen. Op dit moment is de absurde situatie aan het ontstaan dat gelovigen verplicht worden om te vinden dat een homohuwelijk de normaalste zaak van de wereld is. Veel gelovigen denken: het zal mijn tijd wel duren en ik kom er niet direct mee in aanraking. Het wordt nu langzamerhand echt tijd dat gelovigen iets van zich laten horen en het publieke debat niet alleen laten regeren door links-liberale denkers. Gelovigen móeten zich uitspreken tegen deze moderne kruistocht van homolobbygroepen.
Tv-presentator Albert Verlinde is op internet een actie begonnen tegen de paragraaf in het regeerakkoord, die over gewetensbezwaarde trouwambtenaren gaat. Op de site van de Gay Krant roept oud-politicus Coos Huijsen inmiddels op om vandaag bij de Statenverkiezingen de coalitiepartijen te boycotten. ,,Zet de ChristenUnie met uw stem buitenspel'', luidt de kop boven zijn bijdrage. Volgens Huijsen, die zelf als CHU-parlementariër in 1977 voor zijn homoseksualiteit uitkwam, worden verworvenheden op het spel gezet, meldt het Nederlands Dagblad.
Het Reformatorisch Dagblad maakte onder meer een rondgang langs internetfora: ,,Het komt allemaal door de ChristenUnie. Dat maakt me echt woest.” En: ,,Ik snap niet dat heel Nederland niet in actie komt”, schrijft een dame op een van de internetfora. „Het enge dat de christenen nu de overhand hebben in de regering is dat we hier enge gelovige toestanden krijgen”, zo vreest een ander.
Wat is hier nu werkelijk aan de hand? Ieder homostel dat in Nederland wil trouwen, kan dat in iedere gemeente doen. Punt. Daar kraait geen haan naar en er is geen mens of politieke partij die geprobeerd heeft dat terug te draaien. Maar nu het eerste punt bereikt is, gaat de homobeweging door naar de volgende fase: ze propageren min of meer dat iedereen die tegen het homohuwelijk is en daar niet aan mee wil werken discrimineert, een enge fanaticus is en homo's als minderwaardig ziet.
Dit is toch een absurde situatie?
Nooit, maar dan ook nooit, mag de situatie ontstaan dat mensen het recht ontnomen worden, impliciet of expliciet, om een andere visie te hebben dat de meerderheid in een democratie. Een goede democratie houdt rekening met die minderheid en geeft ruimte voor andersdenken, zeker wanneer het gaat om zoiets ingrijpends als gewetensbezwaar vanuit levensovertuiging. Ja, de discussie zal gevoerd moeten worden waar op dat gebied de grenzen liggen. Maar gewetensbezwaar is een uiterst legitieme reden om iets niet te willen doen.
Gewetensbezwaarden konden militaire dienst afzeggen, als zij daarbij een vervangende taak verrichten. Gewetensbezwaarde burgers maakten een vuist tegen slavernij. Gewetensbezwaarde Nederlanders boden -met gevaar voor eigen leven- joden onderdak. Een gewetensbezwaarde Egyptische blogger verkoos gevangenschap boven het kritiekloos meegaan met de meute. Laat 2007 het jaar worden waarin gewetensbezwaarde gelovigen ruimte eisen voor hun geloofsovertuiging.
Wat dacht je bijvoorbeeld van het volgende idee: iedere gelovige die gaat trouwen, doet dat uitsluitend bij een ambtenaar die vanuit gewetenbezwaar weigert homo's te trouwen, desnoods in een andere gemeente. Gemeenten hebben graag huwelijken, want die leveren geld op. Eigenlijk zou het vanuit die optiek verplicht moeten worden dat in iedere gemeente minimaal één gewetensbezwaarde trouwambtenaar aanwezig is.
Laat ik nog een keer heel duidelijk maken dat ruimte voor gewetensbezwaar niet inhoudt dat gelovigen onmiddellijk alles terug gaan draaien of anderen verplichten om hun visie te delen. Een gelovige zegt niet tegen een homo: jij mag niet meer trouwen, maar: geef mij alsjeblieft de ruimte om een andere visie op homoseksualiteit te hebben. De agressiviteit van de homolobbygroepen zit 'm juist daarin dat zij die ruimte niet willen geven en maar één gedachtegoed toe willen staan.
Terecht stelde mr. drs. B. D. Hengstmengel in een ingezonden opinieartikel in het Reformatorisch Dagblad dan ook: ,,Mijns inziens kan de plotselinge moeite met gewetensbezwaarde ambtenaren niet werkelijk ingegeven zijn door praktische bezwaren; die zijn namelijk niet reëel. Het werkelijke probleem zit in de afkeer van niet begrepen godsdienstige overtuigingen. Onder de dekmantel van het streven naar gelijke behandeling en ruimdenkendheid -althans wat het homohuwelijk betreft- broeit onbegrip voor mensen die op godsdienstige gronden ethische grenzen trekken.''
Gelovigen, maak een vuist. Niet tégen homo's, maar vóór gewetensvrijheid.
Lees ook op deze weblog:
Minister moet gewetensbezwaar trouwambtenaren veilig stellen
Trouwambtenaar: 'homoseksualiteit is schadelijk'
God haat homoseksuelen! Pardon?
Lees ook:Uitslag peiling: Helft voor, helft tegen afschaffen homohuwelijk
Lees ook:Juridisch mag een ambtenaar weigeren vanuit gewetensbezwaar
Lees ook:Christelijke homogroepen vinden heksenjacht COC schadelijk
Lees ook:COC wil lijst met gewetensbezwaarden publiceren
Lees ook:Meer gemeenten strijden tegen ‘gewetensbezwaarden’
Zou ik als ik een geloof aanhang dat verbied dat mensen met een donkere huidskleur trouwen en kinderen krijgen en ik word trouwambtenaar zou ik mij volgens jou ook mogen beroepen op “gewetensbezwaren” en “gewetensvrijheid”?
Zou ik dan ook mogen zeggen:”sorry, je mag best trouwen maar ik heb gewoon vanuit mijn geloof een andere visie op mensen met een donkere huidskleur?”
Een aantal passages in de column die hierboven te lezen is stuit mij danig tegen de borst. Hoe iemand erbij komt om zulke onzin te schrijven is me een raadsel.
Er wordt gesteld:
>
Primo, de gedachtepolitie is vooral in handen van gelovigen, niet in die van homoseksuelen en homolobbygroepen. Het aantal homo’s dat bepaalde religieuze ideeën wil verbieden bestaat slechts omdat er gelovigen zijn die homo’s bepaalde rechten willen ontzeggen. De bewering dat gewetensbezwaarde ambtenaren ten onrechte in het verdomhoekje worden geduwd gaat dan ook niet aan; de oproep tot het weerstaan van hen is een reactie op het handelen van die personen. Dat handelen doen zij vanuit de gedachte “mijn gevoelens zijn heiliger dan die van jou” en, daaruit voortvloeiend, “het geloof is belangrijker dan jouw individuele rechten”. Het is deze valse mandaatsdrift die niet door de beugel kan en die zoveel weerstand oproept, en dáár wordt tegen gestreden, niet tegen geloven en gelovigen an sich.
Secundo, de ‘ervaring’ van homoseksualiteit door een andersgeaarde en de ‘zienswijze’ erop van de buitenstaander staan op ongelijke voet met elkaar. Natuurlijk mag iedereen het zijne (of hare) denken van homo’s en lesbo’s, van hoge kantoorgebouwen en van de kleur blauw. Wanneer iemands zienswijze op deze en andere zaken echter leidt tot discriminatie van medemensen dan moet die individu worden teruggefloten, welke uitwerking die discriminatie in de praktijk ook heeft.
Tertio, wie de wet niet kan uitvoeren als trouwambtenaar zit op de verkeerde plek, punt. Iemand die op grond van zijn levensovertuiging geen wapen mag dragen gaat niet bij de politie. Toegegeven, het praktische bezwaar is in dit geval vele malen groter dan in de casus van de enkele trouwambtenaar die weigert homo’s te trouwen. Desalniettemin is het principieel hetzelfde. Laat dit nu net een kwestie van principes zijn.
Verderop in de tekst wordt een poging gedaan het handelen naar geloofsbezwaardheid te verheffen tot een onderneming van ongekende heldhaftigheid. Het wordt namelijk in één adem genoemd met verzetsdaden en de strijd voor gelijke behandeling van alle mensen. Deze gelijkschakeling van gewetensbezwaardheid op grond van geloof met het herbergen van Joden met gevaar voor eigen leven, het prefereren van gevangenschap in ruil voor de overgave aan het vrije woord en het streven naar afschaffing van de slavernij is ronduit bespottelijk. Behalve de eerste zijn deze alle zaken die registreerbare consequenties hebben voor zowel de persoonlijke levenssfeer van de ‘uitvoerder’ als van de mensen voor wie hij of zij zich inzet. De arrogantie dat deze nobele nastrevingen volkomen inwisselbaar zijn voor gewetensbezwaardheid op grond van een God wiens bestaan op zijn minst twijfelachtig is, is onvoorstelbaar. De ‘heldendaad’ van het beroep op gewetensnood red hooguit jezelf, terwijl de andere inspanningen (kunnen) leiden tot de bevrijding van anderen. Deze lage poging tot verdediging van geloofsbezwaren maakt dan ook ten enen male duidelijk dat in ieder geval religieuze bezwaardheid geen voorrang moet krijgen boven het uitvoeren van de wet.
Een deel van mijn tekst is verdwenen bij het plaatsen. Bij dezen wat ontbrak.
>
Nu zonder haken (excuus voor de troep):
Een gelovige zegt niet tegen een homo: jij mag niet meer trouwen, maar: geef mij alsjeblieft de ruimte om een andere visie op homoseksualiteit te hebben. De agressiviteit van de homolobbygroepen zit ‘m juist daarin dat zij die ruimte niet willen geven en maar één gedachtegoed toe willen staan.
Mag je ook christenhuwelijke weigenen omdat je bezwaar hebt tegen geloven die kinderen met dit soort ideen indoctrineren?