Categorie: "Columns"

Oud-Jeruzalem is geloof ik de enige stad op aarde waar je (ultra-)orthodoxe joden, in het wit geklede moslims (wit omdat zij de hadsj, de bedevaart naar Mekka, volbracht hebben), en priesters van alle denkbare antiek-christelijk denominaties (Grieks- en Russisch-Orthodox, Rooms-Katholiek, Koptisch, Ethiopisch, Syrisch, Armeens) in behoorlijke aantallen door elkaar heen ziet lopen. Ze passeren elkaar in de nauwe straatjes zonder elkaar een blik waardig te keuren. Ships passing in the night, de raampjes helder verlicht, maar zonder dat zij signalen uitwisselen. Ze hébben elkaar vermoedelijk ook niets te zeggen. Mooi, zeg ik tegen een bekende, die tolerantie tussen de drie grote religies binnen deze ene stad. Mooi? zegt hij. Het lijkt meer op een kruitvat, dat elk ogenblik kan exploderen. →

Zowel in de bijbel als in de koran staat geschreven dat het God is die de bliksem stuurt. Bijvoorbeeld hier: [Bijbel] Job 36:32 In beide handen neemt Hij schichten die Hij op hun doelwit richt. [Koran]: Surah 24:43 Hij treft daarmee wie Hij wil en wendt het af van wie Hij wil. Geen enkele profeet, zoon van god, heilige of kerkgeleerde kon ons vertellen wat de bliksem werkelijk was en hoe we ons daar succesvol tegen konden verweren. Zo stelde bijvoorbeeld de profeet Mohammed dat de donder en de bliksem twee engelen zijn die volkeren kunnen treffen wanneer ze de geboden van Allah overtreden. (51:44) Zijn laatste rustplaats, de moskee van de profeet in Medina, werd echter in 1481 bijna helemaal verwoest door een inslag van dezelfde ‘engelen'. →

Bent u géén moslim? Dan bent u volgens bepaalde teksten in de koran een huichelaar, onbetrouwbaar, gierig, doof, stom, blind en bereikt u niets in uw leven. En als dank gaat u naar de hel waar u uitvoerig zal worden gemarteld omdat Allah ‘rechtvaardig' is. Het zijn lompe teksten over zo'n 75% van de wereldbevolking, maar zo wordt het nou eenmaal geschetst in de koran en de koran is heilig. Hier staat een overzicht van al die intolerante uitspraken van de koran op een rijtje, mocht u vermoeden dat ik hier zit te overdrijven. Denkt u dat de bijbel milder is tegenover niet-gelovigen, dan heeft u het mis. →

Het hele Oude Testament is ten diepste gericht op het Nieuwe Testament. Er gaat geen jota of tittel (Hebreeuwse leestekens) van het Oude Testament verloren, dat zegt Jezus zelf. Maar veel wetten en ook de complete geschiedenis van het volk Israël krijgt zijn betekenis in de komst van Jezus. Dierenoffers brengen hoeft niet meer, want Jezus zelf heeft voor eens en voor altijd het afdoende offer gegeven. Nu pas blijkt dat die dierenoffers een heenwijzing waren naar het ultieme offer van verzoening. Nu pas blijkt waarom God zijn volk zo beschermd heeft, waarom de strikte wetten noodzakelijk waren. Jezus openbaart eindelijk het hart van God: Hij geeft -in plaats van slaafs te volgen regeltjes- een rechtstreekse doorkijk naar wat ten diepste Gods wil is. →

Een wat lastiger onderwerp, daar heb ik twee bijdragen voor nodig. Laat ik beginnen bij het begin. Ik geloof dat God deze wereld geschapen heeft en dat ‘het goed was', zoals in Genesis staat beschreven. Iedereen die vandaag de dag om zich heen kijkt hoeft niet lang te zoeken om te ontdekken dat er in de tussentijd iets is mis gegaan. God koos er namelijk voor om de mens -anders dan de dieren- te scheppen met een ziel en een vrije wil, omdat Hij niet geëerd wilde worden door robots of marionetten. God (de Enige die leven ‘in zichzelf heeft') blies het lichaam van de eerste mens (dode materie, een flinke klomp met cellen) de levensadem in. →

Iemand die de bijbel netjes vanaf het begin start te lezen en het Oude Testament doorwerkt, komt wellicht enkele onaangename verrassingen tegen. Zo staat er over -bijvoorbeeld- aartsvaders Abraham, Izak en Jakob geschreven dat ze meerdere vrouwen hadden en dat ze slaven en slavinnen kenden. Of een ander voorbeeld: Mozes schrijft voor dat ‘als een man ontevreden is over zijn vrouw terwijl hij met haar getrouwd is, hij een scheidingsbrief schrijft en deze aan haar meegeeft' (Deutronomium 24:1). Lijkt nogal haaks te staan op de huidige normen en waarden, of niet soms? →

Deze vraag is wat makkelijk te beantwoorden dan de vraag over het Oude Testament. Het Nieuwe Testament draait namelijk eigenlijk maar om één persoon: Jezus Christus. Deze vraag valt dan ook in een paar deelvragen uiteen: heeft Jezus werkelijk bestaan, zo ja: wie was hij en hoe weten we dat wat er over Hem geschreven is ook klopt? Om met het eerste te beginnen: er zijn weinig serieuze wetenschappers die het bestaan van Jezus Christus ontkennen. Behalve de Bijbelse geschriften, zijn er ook andere geschiedschrijvingen die Zijn bestaan vermelden (de Romeinse geschiedschrijvers Tacitus direct en Suetonius indirect). De Joodse geschiedschrijver Josephus, geboren in 37 na Christus, beschrijft Jezus en Zijn volgelingen als volgt: →

Op religie.blog.nl zie ik in de reacties nogal eens het fantastische label ‘sprookjesboek' op de bijbel geplakt worden. Nu is dat in negen van de tien gevallen een reactie in de trant van ‘geloof toch niet wat er in dat duizenden jaren oude sprookjesboek staat' en een gesprek met zo'n reageerder heeft doorgaans geen zin. Maar voor die ene discussiegenoot op de tien die wat verder kijkt dan z'n neus lang is, enkele gedachten. Laat ik eerst de eenvoudige, maar zeer belangrijke opmerking plaatsen dat de bijbel niet één boek is, maar een verzameling van 66 heel verschillende boeken. →